Όμορφα

του δικού σου τοπίου
ήρεμα όλα
γνώριμοι ήχοι
νυχτερινοί

ξέρεις εσύ

δική μου κάνω τη σελήνη
ζυμώνοντας τον χρόνο μου μαζί της
πως αλλιώς;

την ταραχή παραμερίζω
κοιτάζω το τοπίο
είναι όμορφα!

πίνακας: Paul Klee

Απολογισμός

στα μονοπάτια που δεν έστριψα
στους τόπους που δεν πήγα
στους ήχους που δεν πρόσεξα
σ΄αυτούς που δε συνάντησα

μέρος κι αυτά της ζωής μου είναι

Μονόλογος

φοβήθηκα τόσο τη φθορά
που χάλασε όλη η θάλασσα

ακόμα φοβάμαι

όλο τη σκοτεινιά ξορκίζω


τίποτα δε ξορκίζεις
φοβάσαι

φοβάμαι

φοβάμαι
και προχωρώ

πίνακας: Egon Schiele

Θησαυροί

μικρά κι ασήμαντα
στα δάχτυλα μου
θησαυροί

όλο και πιο αργά
με ένα βάρος
που κάνει λες
τα πράγματα
να φλέγονται

τα μάτια
οι αισθήσεις
όλες σε ανάταση

Πίνακας¨ Alvar Cawén

Πέυκο

ο άνεμος φυσάει καθαρός
αγαλίασε η ψυχή μου
αγνά τα κύματα
στην αγριάδα τους
είναι οι φίλοι μου
από παιδί
σε παραλίες
εντελώς δικές μου

μια κορυφή του σήμερα
ένα πεύκο στο δρόμο μου
ίδιο παιδί

φως, φως παντού
και χρώματα

Πίνακας: Paul Klee

Ορίζοντας

παράξενα κυλάνε οι μέρες
νοηματοδοτώντας
αβέβαια τη σιωπή σου

υπάρχει λέω ο ορίζοντας
λόφοι, πεδιάδες, κάποια βουνά
και πίσω απ΄όλα αυτά
νοσταλγώ τη θάλασσα

μαζεύω τις μπογιές και τα πινέλα μου
το φως μοιάζει να λιγοστεύει

Άνεμος

άφοβα τα μάτια μοναχά
μιλάνε
πέρα και εκτός κάθε λογικής
ευτυχώς!

κι ύστερα η φωνή
να σε μαλώνει
σοβαρότης!
συγκρατήσου!
μετριοπάθεια!
εκτίθεσαι!

κι όμως,
πόσες φορές ακόμα
θα νιώσεις τον άνεμο
στο δέρμα σου;

πίνακας: Monet