Thursday, March 8, 2012

Αμηχανία

Η ποίηση στέρεψε. Είμαι εδώ χωρίς να έχω λόγια. Μήπως να πω κι εγώ αντίο; Αλλά δεν είμαι έτοιμος. Είναι ένας τόπος μου εδώ που με συντρόφεψε για πολύ καιρό. Ας μην είμαι αχάριστος. Το προηγούμενο blog έκλεισε. Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Μια ολόκληρη εποχή έγινε παρελθόν. Απολιθώθηκε. Με όμορφο και πικρό συνάμα τρόπο. Τόσο πολύτιμες στιγμές ζωής. Δε μετανιώνω για τίποτα από τότε. Αποτυπωμένες κρατώ τις αναμνήσεις μου.