Διαπίστωση

Πώς φωσφορίζει η σιωπή
Αβάστακτη η έρημος

Φαντάζομαι εικόνες και ώρες πλασμένες μόνο από τη φαντασία μου που θα γκρεμίζανε, το ξέρω, αν σε ρώταγα.

Φαντάζομαι ένα τοπίο που δεν υπάρχει και δεν θα μπορούσε να υπάρξει.Έναν χώρο φτιαγμένο στα εργαστήρια των ονείρων μου.

Είμαστε μόνοι, περισσότερο απ΄όσο φανταζόμαστε.

Μήνυμα

Εμπνευση δεν εχω. Ο λυρισμός πάει περίπατο. Το ιδιο και η ποιητική διάθεση.

Γιατί γράφω τότε; Αναρωτιέμαι.

Είναι σαν να πετάω χαρταετό. Για να τον δεις απ΄την απέναντι μεριά του φαραγγιού

Σπάσιμο

Έφτιαξα έτσι την κατάσταση ελπίζοντας σε ρήξη. Αργά ή γρήγορα. Βέβαια, δεν έχω την πολυτέλεια του χρόνου. Ούτε κι εσύ. Κανείς μας δεν την έχει. Αλλά εγώ περιμένω. Εσένα. Κι εσύ εμένα. Έτσι παγιδευτήκαμε.

Τόσο βλέπω σήμερα. Πιο πέρα κενό.

Ρετρό

Σε μια παραλία καθισμένος αναζητούσα έναν κόκκινο καταρράκτη, μία φωτιά. Δεν ήταν το σωστό μέρος για τέτοιου είδους αναζήτηση και όταν βράδιασε έφυγα κενός. Την άλλη μέρα ήρθα πάλι πίσω.

Απολογισμός

Γύρισα να δω τι μένει
Υπήρχε η γνωστή απόχρωση
Η παλιά μουσική του τότε
Σχεδόν όπως τα είχα αφήσει
Όμως λιγάκι πιο απόμακρα
Ξεθωριασμένα