Thursday, August 8, 2013

Καρφιά

Θα τριγυρίζω τους δρόμους της πόλης κρατώντας ένα σφυρί και μια αγκαλιά γεμάτη καρφιά. Σε τυχαία σημεία θα καρφώνω. Να αφήνω ίχνη να με θυμούνται οι άνθρωποι. 

Γύρισα πάλι, ηττημένος, πολλά κομμάτια, πιο αδύναμος, κάπως φοβισμένος. 

Θα τραγουδάω τη νύχτα άκυρες μελωδίες, χωρίς αρχή και τέλος. Αυτά δεν θα είναι τραγούδια θα είναι κραυγές. 

Οδηγώ τη ζωή μου με προσοχή σε δρόμους χωρίς χάρτη. 

Θα γδύνω την ψυχή μου χωρίς ντροπή ακόμα κι εκεί που όλοι το ξέρουν πως δεν πρέπει

Ανασυντάσσω τις αδυναμίες μου. 

3 comments:

bluesmartoula said...

Συνειδητοποίησα ότι έχω να μπώ στο σπιτικό σου απ΄τον Αύγουστο? Δεν είμαι και τόσο σίγουρη, αλλά πάλι ο χρόνος κυλά σαν νερό. Μπορεί και νά΄ναι απο τότε.
Ό,τι και να πώ για τα καρφιά σου είναι λίγο.
Προτιμώ να σιωπήσω και να ζωγραφίσω στο μυαλό μου τις εικόνες που μου δημιουργεί η ανάγνωσή τους...μιάς και μοιάζουν ετούτα τα καρφιά μ΄εκείνα που έχω εγώ και τα πετώ στον τοίχο για να μου ξανάρθουν πίσω.
Μου βγαίνει αυθόρμητα να ανοίξω τα χέρια μου σε μιά αγκαλιά που χωρά όλα, τα πάντα και να στείλω πολύ μα πολύ τεράστια ποσότητα θετικής ενέργεια, μιάς και λένε πως τις μέρες αυτές οι ουρανοί ανοίγουν και όλα μπορεί να γίνουν.
Καλές γιορτές εύχομαι και σ΄ευχαριστώ για το κείμενό σου.
Μπλού

helorus said...

Σ΄ευχαριστώ τόσο πολύ για μήνυμα! Είχα ξεχάσει τόσο καιρό το είχα γράψει και ήταν καλό που με την απάντηση σου μπήκα και θυμήθηκα. Είχα ξεχάσει πόσο πονούσα τότε! Σ΄ευχαριστώ πολύ για την αγκαλιά! Ανταποδίδω θερμά. Καλές γιορτές με υγεία και χαρά για σένα και όσους αγαπάς!

bluesmartoula said...

Μου αρέσει το "πονούσα τότε". Σημαίνει πως είναι παρελθόν κι αυτό είναι καταπληκτικό! Εύχομαι καλή χρονιά με υγεία κι αγάπη.

Post a Comment